In een gezellige ambiance heeft HMVV haar jubilarissen in het zonnetje gezet. Met reden, want als leden zo’n trouw tonen naar de club toe, is het goed om daar eens eventjes bij stil te staan.
Na de ontvangst worden de jubilarissen één voor een door de voorzitter voor het voetlicht gehaald. Als eerste is de nestor, Jac Rens aan de beurt. Met zijn 60 jarige jubileum heeft hij in zijn eentje zowat heel de historie van HMVV live meegemaakt. Eerst als voetballer en later als bestuurder en sponsor. Maar de meesten kennen Jac natuurlijk van zijn onafscheidelijke klapstoel, waarin hij nog wekelijks meerdere wedstrijden van onze club bekijkt. De klapstoel is dan ook op fraaie wijze toegevoegd aan de glassculptuur die hij vanuit de club aangeboden krijgt.
Vervolgens is er ruimte voor wederom een markante jubilaris; Jan Hermans. En als je binnen HMVV Jan Hermans zegt, dan moet er voor de juiste beeldvorming wel een toevoeging bij gemaakt worden; D’n Djus dus. Jan is 40 jaar HMVV-er en is ook na zijn actieve, sportieve periode altijd verbonden gebleven bij de club. Jan heeft net als Jac in het bestuur gezeten en was de man die niet alleen met zijn oor-tot-oor-glimlach, maar zeker ook met talloze acts zorgde voor de nodige lachbuien. Ook is Jan steeds van de partij als de club een jubileum te vieren heeft; hij heeft in zowat alle jubileumcommissies zitting gehad. Maar zijn meesterwerk is toch wel de 1 april grap van 2010. Deze act waarbij hij de complete club op het verkeerde been zette om een gooi te doen naar de titel meest sfeervolle, oranje voetbalclub, zal wel nooit meer uit het collectieve HMVV-geheugen verdwijnen. En bij de ontknoping van de grap lijkt de glimlach van Jan zo mogelijk nog wat breder.
Als laatste jubilaris wordt Guido Valckx in het zonnetje gezet. Ook Guido heeft er al 40 HMVV-jaren op zitten en heeft daarbij de uitstraling dat hij nog maar amper halverwege is. Als begenadigd jeugdspeler was Guido al onderwerp van menige, pittige bestuursvergadering over de vraag of hij nou al wel, of niet bij de senioren mocht worden ingezet. Uiteindelijk is dat toch gelukt en kennelijk bij Guido goed gevallen, want hij speelt nog steeds bij de senioren.
Ondertussen heeft hij ook zijn sporen al verdiend als leider bij onze jeugdteams. En net als Jan is ook Guido wel in voor een geintje; als er iets te doen is, is hij er ‘gêre bij’. En dat ook steeds met zo’n zelfde van oor-tot-oor-smile. Actief, kleurrijk en gezellig.
Aan het eind van de avond bleek wel dat zijn relatie met zijn grote fan, Jari Litmanen, wel toe is aan een opfrisbeurt. Tijdens een (bijna) live interview met Jari kwam naar voor dat er toch wat gevoeligheden zijn ontstaan met Hooge-Mierde kermis. Ook het feit dat Jari géén persoonlijke uitnodiging heeft gekregen voor Guido z’n jubileum is in Finland niet echt goed gevallen. Nou is Guido als hard-core Ajax-fan natuurlijk wel wat gewend als het gaat om lichte gevoeligheden, maar het was duidelijk voor hem ook even slikken.
Allemaal naar boven afgerond en voor de gein en als blijk van dank vanuit de club voor een prachtige set jubilarissen die ieder op zijn eigen manier heeft meegeholpen aan de prachtige club die we met elkaar hebben